Sevgi
ve Duyarlı Olmak.
Konuyla İlgili Hikâye:
Sevgi ve Zaman
Bir zamanlar, bütün duyguların
üzerinde yaşadığı bir ada varmış:
Mutluluk, Üzüntü, Bilgi ve tüm
diğerleri, Sevgi dâhil.
Bir gün, adanın batmakta
olduğu, duygulara haber verilmiş. Bunun üzerine hepsi adayı terk etmek için
sandallarını hazırlamışlar.
Sevgi, adada en sona kalan
duygu olmuş çünkü mümkün olan en son ana kadar beklemek istemiş.
Ada neredeyse battığı zaman,
Sevgi yardım istemeye karar vermiş. Zenginlik, çok büyük bir teknenin içinde, geçmekteymiş.
Sevgi, "Zenginlik, beni
de yanına alır mısın?" diye sormuş. Zenginlik, "Hayır, alamam.
Teknemde çok fazla altın ve gümüş var, senin için yer yok." demiş.
Sevgi, çok güzel bir
yelkenlinin içindeki Kibir'den yardım istemiş. “Kibir, lütfen bana yardım
et!", Kibir "Sana yardım edemem, Sevgi. Sırılsıklamsın ve yelkenlimi
mahvedebilirsin." diye cevap vermiş.
Üzüntü yakınlardaymış ve Sevgi
yardım istemiş: "Üzüntü, seninle geleyim." Üzüntü "Of, Sevgi, o
kadar üzgünüm ki, yalnız kalmaya ihtiyacım var.
" Mutluluk da Sevgi'nin
yanından geçmiş; ama o kadar mutluymuş ki Sevgi'nin çağrısını duymamış.
Sevgi, birden bir ses duymuş.
“Gel Sevgi! Seni yanıma alacağım..."Bu Sevgi'den daha yaşlıca birisiymiş.
Sevgi o kadar şanslı ve mutlu hissetmiş ki, onu yanına alanın kim olduğunu
öğrenmeyi akıl edememiş.
Yeni bir kara parçasına
vardıklarında, Sevgi'ye yardım eden yoluna devam etmiş. Ona ne kadar borçlu
olduğunu fark eden Sevgi, Bilgi'ye sormuş: “Bana yardım eden kimdi?"
Bilgi "O, Zaman'dı"
diye cevap vermiş. "Zaman mı? Neden bana yardım etti ki?" diye sormuş
Sevgi. Bilgi gülümsemiş:
"Çünkü sadece Zaman
Sevgi'nin ne kadar büyük olduğunu anlayabilir."
Konuyla İlgili Videoyu İzlemek İçin Lütfen Aşağıdaki Linki Tıklayınız.
Yorumlar
Yorum Gönder